Een rolletje hier en een rolletje daar, volle benen, volle heupen, van cup F naar cup H en me broertje noemt me Nicki Minaj vanwege me gegroeide derrière.
Een van de gevolgen van mijn depressie is overgewicht. Waar een ander juist moeilijk kan eten of totaal geen hap door zijn of haar keel krijgt maakte eten mij juist heel erg gelukkig.Ik werd er zo gelukkig van dat ik er zelfs van ging dansen en dat doe ik stiekem nog steeds . Ik at wanneer ik verdrietig was en ik at wanneer ik me happy voelde met nu alle consequenties van dien. Ik voel me op sommige dagen echt een opgeblazen miss piggy. In een jaar tijd ben ik ongeveer 10 kilo aangekomen. Tijdens mijn donkere dagen kon dit me vrij weinig schelen en nu is het iets wat me steeds meer begint te storen. Toen was mijn kledingstijl lekker slobber en alles wat uit mijn hubbys kledingkast kwam was voor mij prima. En ook al vindt ik het nog steeds heerlijk om in zijn kleren rond te lopen, nu vindt ik het ook wel weer lekker om mezelf in mijn eigen kleding te hijsen. Ja hijsen want alles zit zoveel strakker. Van een wespentaille naar hommelheupen. Ik groei op heel veel plekken maar helaas niet in mijn zelfvertrouwen. Maarrrr zolang ik mijn eigen tenen nog kan zien is er nog hoop en het valt nog op te lossen! Ik moet eerlijk zeggen in een maatje 34/36 met luciferstokjes eronder heb ik me ook nooit echt gelukkig gevoeld. Ik had altijd het gevoel dat ik een meisjes lichaam had en niet een vrouwenlichaam. *Zucht* het is ook nooit goed *lol*. Nee ik ben wel blij met wat extra kilo’s in de juiste proporties en dat is het nu helaas niet. Maar mijn hubby kan zich vooral niet storen aan mijn weelderige vormen😋.
Ik heb ruim anderhalf jaar de sportschool niet meer gezien, wel heb ik ze al die tijd nog gesponsord. Ik dacht altijd niet opzeggen het is je stok achter de deur, de wil is er nu nog de stap maken. Maar eerst had ik lichamelijke klachten, toen duurde mijn herstel door mijn operatie langer dan gepland en toen sloeg mijn depressie en angststoornis toe. En nu kan je denken, smoesjes, smoesjes en nog eens smoesjes. Maar het is gewoon heel makkelijk toen dacht ik *fuck it* ik heb hier gewoon geen energie voor. Tijdens mijn donkere momenten was bewegen wel het laatste waar ik aan dacht. Ja ik vond het heerlijk om te wandelen of te fietsen maar dat was dan ook de enigste beweging die ik kreeg. Maar nu zal ik een ander pad in slaan, ik zal weer meer op mijn voeding gaan letten en ik begin zeer binnenkort met naughty girl fitness. Ik kwam dit toevallig tegen via tik-tok en ik wist meteen dit past helemaal in mijn straatje! Heerlijk je kont schudden en tegelijkertijd specifieke delen van je lichaam trainen. Meer hierover zal ik zeer snel met jullie delen.
Naast mijn overgewicht had mijn stoornis ook gevolgen voor mijn relaties dit kan je terug lezen in blog #5. Ook is er heel weinig van mijn zelfvertrouwen overgebleven. Maar gek is dat eigenlijk helemaal niet. Ik kon bar weinig zelf en was totaal afhankelijk. Nu dat ik alles weer zelf aan het doen ben vindt ik dat echt *reten*spannend. Ik merk dat ik bij veel dingen nog heel veel nadenk in plaats van gewoon te doen. Ik vraag me echt nog heel vaak af of ik echt weer helemaal gelukkig ga worden. En de angst voor een terug val is heel groot maar ook de angst voor verandering kan ik niet negeren. Ik ben op mijn werk voorlopig uit mijn functie gezet en ook dat werkt niet mee voor mijn zelfvertrouwen. Het voelt haast alsof je wordt gestraft voor je ziek zijn, iets waar je totaal niet om hebt gevraagd en wat je een ander ook nooit toewenst. Mijn werk waar ik heel mijn ziel en zaligheid in had gestoken. Mijn werk waar zelfs mijn hele gezin zich voor in had gezet. Het voelde als een mes in mijn rug, ik had serieus echt alles voor mijn werk over. Achteraf gezien misschien wel teveel.
Concentreren is zo nu en dan nog echt wel dingetje, ik kan heel snel afgeleid zijn en ik kan ook nog weleens vaak dingen vergeten. Dit is thuis soms wel een irritatiepuntje voor het gezin. Ik kan ze gerust in een uur tijd 5 keer dezelfde vraag stellen omdat ik gewoonweg het antwoord wat ze me hadden gegeven niet heb onthouden😐. Ik schrijf nu echt alles op zodat het rustig blijft in me hoofd en ik me aandacht op andere dingen erbij kan houden. Ik heb structuur en regelmaat nodig, iets spontaans vindt ik nu nog best wel lastig. Ik moet genoeg tijd hebben om me voor te bereiden dat komt weer voort uit mijn angststoornis. Ik stel geen dingen uit, als ik een berichtje moet sturen dan doe ik dat ook meteen. Anders komt dat berichtje misschien pas het eind van het jaar pas bij die persoon binnen. Ik neem nu regelmatig een time out en zorg ervoor dat ik dingen doe waar ik echt van kan ontspannen. Music is definitely my medicine🎶💃.
Ik ben nu heel erg gefocused op “evenwicht in mijn leven”. Ik was eigenlijk altijd al tevreden met wat ik heb, want ik heb een lange weg moeten bewandelen om hier te komen. Maar stap nummer 1 voor evenwichtig leven is : wees tevreden met wat je hebt! Ik zelf werk nu weer meer richting een betekenis; ik doe meer wat ik wil, ik onderneem dingen voor mezelf die ik heel lang heb uitgesteld, dromen/wensen die ik had en die ik nu aan het onderzoeken ben en probeer uit te voeren. Het kan zijn dat je niet meer tevreden bent over je werk? Mijn tip, ga dan nadenken wat je wel heel graag wilt. Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar maak die stap! Het zal spannend zijn maar blijf niet in die sleur. Zoek iets wat jou voldoening geeft, waar je je gewaardeerd voelt en wat jou echt gelukkig maakt. Zoek een hobby het zal je helpen te ontspannen. Schilderen en lekker schrijven geeft mij de rust om weer even tot mijn innerlijke zelf te keren. Wees lief voor jezelf!! Oordeel niet te hard over jezelf, stel geen hoge eisen. Niets moet maar alles mag! Plannen helpt mij hier zo ontzettend goed mee, ik plan de week, ik plan wat echt moet gebeuren zoals afspraken en taken, daarnaast maak ik ook een weekschema voor het eten. Het zorgt echt voor rust in een druk gezin. Iedereen weet waar hij of zij aan toe is en de momenten die open blijven die spenderen wij zoveel mogelijk met elkaar. Zorg voor selfcare momenten, verzorg je body,mind and soul. Hoe ik dit doe zal ik ook nog met jullie delen. Maar als mama zijnde is het echt geen verwaarlozing als je je even terugtrekt van je gezin. Juist in tegendeel als jij weer lekker opgeladen bent heeft je gezin er ook zoveel meer profijt van. Dus boek een momcation of doe iets anders wat jij heel graag voor jezelf wilt doen. Haha uiteraard wel pas wanneer het weer kan. Maar voor nu kan je er ook even lekker op uit, wandel een stuk, geniet van de natuur tune in with you inner self. Doe minder wanneer het nodig is, zorg dat al het belangrijkste geregeld is en de rest komt wel. Breng meer tijd door met de mensen van wie je houdt. Ik kan hier echt van genieten nu, na een lange tijd van afzondering ben ik zo blij weer contact te hebben met mijn vriendinnen. Zoveel mooie herinneringen die we weer maken en appjes in de vroege morgen die mij de dag al laten starten met een grote glimlach van oor tot oor. Vele handen maken licht werk, dus als je hulp nodig hebt schroom dan niet om hulp te vragen. Nee heb je, ja kan je krijgen en niet geschoten is altijd mis. Maar wat ik echt het allerbelangrijkste vindt is :
DOE WAT JIJ WILT DOEN! Jij hebt jouw eigen geluk in handen.
En hiermee zal ik mijn blog voor vandaag afsluiten. Heb je vragen schroom dan niet om deze te stellen, en mocht je tips voor me hebben drop ze dan alsjeblieft in een reactie. Zoals ik al eerder zei, we hebben allemaal verschillende ervaringen, meningen en ideeën en ik denk dat we heel veel van elkaar kunnen leren.
Een lieve groet,
Cherry ❤️
Blog#5 Mentale gezondheidsproblemen en relaties
Ik weet dat het frustrerend is maar heb alsjeblieft geduld. Ik moet me soms gewoon even afsluiten van de wereld. Het ligt niet aan jou maar aan mij, dus zie dit echt niet als een afwijzing! Want onze relatie betekend heel voor mij al kan ik dat nu niet makkelijk laten zien. Ik weet dat…
