Vanmiddag kreeg ik het gevoel dat ik gezien werd als een "Fifi", een hond die naar haar mand werd gestuurd omdat zij blafte. Maar ik zal je eens uitleggen waarom een hond blaft. Net zoals wij mensen praten communiceert een hond door middel van blaffen. Een hond blaft nooit om te pesten of vervelend te zijn. Een hond blaft om zich uit te drukken, of het nou gaat om een mogelijke bedreiging, dat het aandacht zoekt om te spelen of dat het zijn emoties wil uitdrukken. In meeste gevallen als het beest te veel herrie maakt wordt het genegeerd, naar zijn mand gestuurd en blijft hij toch door blaffen dan krijgt het een muilkorf. Want dat is de makkelijkste manier i.p.v. onderzoeken waarom het zo blaft!
Uiteraard ben ik gewoon Cherry net als jou een mens van vlees en bloed.
Tijdens mijn therapie werd het duidelijk dat ik het eigenlijk moeilijk vindt om me grenzen aan te geven. Voor vele die mij persoonlijke kennen zal dit misschien onwaarschijnlijk lijken. Maar 9 van de 10 keer was ik een echte “people pleaser”. Mijn grenzen verleggen was iets wat herhaaldelijk gebeurde en NEE zeggen vond ik zo ontzettend moeilijk. Ik cijferde mezelf altijd voor alles en iedereen weg. Hierdoor raakte ik “mijzelf” kwijt.
Naar aanleiding van een situatie die vandaag heeft plaatsgevonden wil ik het hebben in deze blog over: Voor jezelf opkomen, grenzen stellen en grenzen aangeven.
Vanmiddag heb ik mij heel vervelend gevoeld, ik stelde een vraag en kreeg daarop een antwoord. Een antwoord waar ik me op dat moment niet geheel in kon vinden. Dus daarom stelde ik nog een vraag, hierop kreeg ik weer een antwoord die in mijn ogen niet helemaal aansloot bij wat er in de mail was opgesomd. Ik wil niet mijn zin doordrijven maar ik wilde wel graag meer duidelijkheid. Want jij zegt me het één maar in de mail staat het ander en dat komt wel heel tegenstrijdig over. Ik schakelde daarom een derde partij in en leg de situatie dan ook in de mail uit. Want op dit moment ging het niet eens meer om wat ik vroeg maar de tegenstrijdigheid die in mijn ogen gewoon niet klopt. En ik kreeg een bepaald gevoel waar ik mijn vinger niet op kon leggen. Vervolgens krijg ik een antwoord met totaal geen diepgang, totaal geen inlevingsvermogen en ik moest het maar met dit antwoord doen want diegene vond dat het duidelijk genoeg was. Er werd verwacht dat ik net als een hond met een staart tussen me benen zou afdruipen. Duidelijk was het dus niet! Anders ga ik hierover geen navraag doen. Ik kreeg het gevoel dat ik me haast onderdanig moest gedragen. Voor diegene was de kous af maar ik heb nog steeds geen duidelijkheid. De derde partij heeft daarentegen ook nooit gehoor gegeven zowel niet op mijn telefoontje of email. Wel kon de derde partij een persoon die naast mij stond terug bellen. Dit zorgde ervoor dat ik me totaal niet serieus genomen voelde en ik de hele middag met een knoop in me maag heb rond gelopen. Dat is voor niemand een fijn gevoel maar in mijn situatie voelt het zoveel intenser. Na een aantal uur wist ik mezelf te herpakken van dat nare gevoel. Ik heb misschien geen reactie ontvangen maar ik ben wel blij dat ik voor mezelf ben opgekomen. WANT IK BEN GEEN “FIFI”!
Waarom is het belangrijk om voor jezelf op te komen? Nou dat antwoord is heel simpel. Door altijd maar te doen wat een ander van je verwacht, zorgt ervoor dat je jezelf kwijt raakt. Wanneer je voor jezelf opkomt zal je je een stuk zelfverzekerder voelen, je zet jezelf op de eerste plek en neemt de controle weer in eigen handen. Jij mag laten weten wat jij vindt, wat jij voelt en wat jij nodig hebt. Je bouwt aan je eigenwaarde. Want hoe kan je respect afdwingen als je jezelf niet respecteert. Neem de verantwoordelijkheid over je eigen geluk en laat mensen niet meer over je heen lopen. In welke relatie dan ook. Voor jezelf opkomen zorgt voor vrijheid en plezier in je leven. Voor jezelf opkomen kan moeilijk zijn. Misschien ben je bang om het conflict aan te gaan, maar vraag jezelf dan af kan je tevreden zijn met jezelf als je het niet hebt gedaan? Wanneer je voor jezelf opkomt en je doet dit vanuit je “ik” gevoel dan kan niemand je iets kwalijk nemen. Niemand kan over jouw gevoel oordelen, want niemand voelt dat gevoel dat jij voelt! Daar valt geen discussie over te voeren. Helaas liep ik vandaag tegen een hele hoge muur op maar ik ben wel weer voor het eerst in een lange tijd uit mijn comfortzone gestapt. Dat er geen reactie kwam is zonde want in dit geval is het een win-verlies situatie. Terwijl als het een win-win was geweest had er effectief gecommuniceerd geweest. Dit had beter geweest voor de verstandshouding en omgang met elkaar. Want het gevoel hebben dat je onderdanig moet zijn is voor mij een totale NO-GO.
Bij voor jezelf opkomen horen natuurlijk ook grenzen. Maar om grenzen aan te kunnen geven moet je eerste voor jezelf ontdekken wat jouw grenzen zijn. Dit heeft allemaal te maken met jouw eigen normen en waarden. Ik persoonlijk laat me teveel leiden door wat op me afkomt en vergeet dan waar ik zelf voor sta. Ik doe iets waar ik mezelf dan niet helemaal goed bij voel en ga dus over een grens. Wanneer je je grenzen niet goed bewaakt kan dit zorgen voor spanning, stress, oververmoeidheid en andere gevolgen. Of in dit geval ik krijg steeds meer twijfel of ik wel op mijn plek ben. Wanneer ik voor mezelf op kom heb ik niet de intentie om een zeur te zijn, zal ik niet zomaar moeilijk doen of zomaar in discussie gaan. Ik ben niet een persoon die iemand wil kwetsen of teleurstellen. Maar nu dat ik weer terug keer naar me eigen ik leer ik mijzelf steeds meer lief te hebben, ik krijg mijn “eigenliefde” weer terug. In de situatie die ik hierboven beschreef voelde het voor mij niet goed hoe er met mij omgegaan werd. Sterker nog het voelde heel onaardig. Naar mijn mening is het niet meer dan normaal dat ik hier op door ging omdat ik iets duidelijk in beeld wil hebben. In mijn proces leer ik nu naar mijzelf te luisteren en op mijzelf te vertrouwen. Misschien was het wel makkelijker geweest om het er bij te laten zitten maar dan zou ik weer iemand “pleasen” en niet luisteren naar mijn eigen gevoel. Ik vind grenzen stellen nog steeds een spannend iets, het is iets uitdagends en het kan dus zelfs pijnlijk zijn. Maar oefening baart kunst, het is vallen en opstaan.
Vindt jij het ook moeilijk om grenzen aan te geven? Hier een aantal tips die mij helpen om weer te leren om mijn eigen grenzen te bewaren:
- Weet wat je wil.
- Durf voor je eigen mening uit te komen.
- Maak gebruik van de ik-boodschap.
- Communiceer duidelijk.
- Verontschuldig je niet voor jou gevoel.
- Vertrouw op je zelf.
- Wees assertief.
- Blijf bewust op elk moment.
- Oefening baart kunst.
Zo en nu dit weer heerlijk uit mijn systeem is zal ik de blog afsluiten met de volgende boodschap, wees lief voor jezelf, houdt van jezelf, jij doet er ook toe! En jullie weten het …. Ik sta altijd open voor feedback. Als jij een onderwerp in gedachte heb waar je meer over zou willen weten? Gooi hem dan in de reacties of zoals de meeste van jullie doen in mijn inbox 😉.
Een hele lieve groet,
Cherry ❤️.