Welkom bij mijn laatste blog van 2021 🎇. Het gezegde “Don’t look back, you are not going that way” lap ik vandaag even aan mijn laars. Want vandaag kijk ik toch even terug naar waar ik was en waar ik nog wil gaan. In een vogelvlucht vlieg ik het jaar 2021 door met alle diepte en hoogtepunten die daarbij hoorde. Erg benieuwd naar welke lessen ik in de afgelopen maanden heb geleerd 😉.
Januari
Eindelijk sta ik in het leven zoals ik dat wil!
Het moment dat ik mijn blog begon en wat vond ik dat reten spannend! Heel eerlijk gezegd vindt ik dat nog steeds. De ene blog trekt meer lezers dan de ander en me kwetsbaar opstellen blijft eng. Maar ik ben blij dat ik het heb gedaan, ik heb een steentje bijgedragen aan het openlijk praten over een angst en depressiestoornis. Ik heb geholpen mensen er aan te herinneren dat het hebben van mentale gezondheidsproblemen geen taboe is. Ik ben zover het kon openlijk door mijn trauma’s heen gegaan en eindelijk sta ik in het leven zoals ik dat wil; vrij, vol met liefde, vertrouwen maar vooral geluk!
Ik heb zoveel lieve volgers waar ik veel berichten mee heb uitgewisseld. Mensen die ik heb kunnen motiveren maar mensen die ook mij motiveerden en nog steeds doen. Januari 2021 was het moment van een keerpunt in mijn leven.
Een keerpunt die nog steeds niet afgesloten is. Still more to come in 2022.
Februari
Een maand waarin ik weer me eigen grenzen begon aan te geven.
Het moment dat ik openlijk sprak over mijn paniekaanvallen. Waar ik nu al een enige tijd geen last van heb gehad. ( Zoekt snel iets van hout om even op af te kloppen😅) Ik weet dat het nooit weg zal gaan maar ik weet nu wat mijn triggers zijn en ik heb ze onder controle. Ik deelde een fragment over een chaotische dag in het leven van Cherry, ik schreef over mentale gezondheidsproblemen en vriendschappen. Over de mensen die aan mijn zijde zijn gebleven, nieuwe vriendschappen die er zijn ontstaan en oude vriendschappen die weer zijn opgebloeid. Ik ben echt heel wat mensen dankbaar en ik ben blij dat ik deze mensen mee kan nemen in 2022.
Ik vertelde jullie over mijn dochter en haar diabetes, een ziekte die 24 uur per dag je aandacht vraagt. Ik vertelde over de gevolgen van mijn depressie en mijn maatje meer. Dat maatje meer die ik nu volledig heb geaccepteerd en waar ik me niet meer op blind staar😬. Een maand waarin ik weer me eigen grenzen begon aan te geven.
Maart
Hongerig voor geluk! Niemand houdt zoveel van jou als jijzelf.
De maand waarin ik 35 jaar jong werd. En ondanks corona had ik een te gekke surprise party gekregen van de belangrijkste mensen in mijn leven💗. Wat hadden zij mij verast en wat ben ik nog steeds dankbaar voor deze dag.
De maand dat ik mijn vader inmiddels alweer 24 jaar moest missen. Ik openlijk sprak over de soorten therapie die ik heb gevolgd. Ben tot de dag van vandaag nog steeds zo blij dat ik mij hier uiteindelijk aan heb overgegeven. Want deze meid is nog steeds hongerig voor geluk! En nee het is echt niet erg dat je niet elke dag door die roze bril kijkt.
Ik heb een liefdesbrief aan mijzelf geschreven gewoon om weer even bewust te worden van wat ik allemaal in huis heb. Want niemand houdt zoveel van jou als jijzelf. Heb ik mijn therapie afgesloten met mijn terugvalpreventieplan in mijn achter zak. En tot schrik had mijn zoon door alles een functionele neurologische stoornis ontwikkelt.
Januari-Maart.
Eindelijk sta ik in het leven zoals ik dat wil! Alleen ik kan mijn grenzen aangeven en niemand anders. Als ik mijzelf niet accepteer met flaws en al doet niemand anders dat. Cherry is nog steeds hongerig voor geluk.
April
Gaan voor iets nieuws en onbekends.
In deze maand konden jullie wat meer kennis met mij maken door middel van een Q&A. In 2022 zal deze ook weer voorbij komen😄. Houdt mijn social media in de gaten, want jullie kunnen dan weer nieuwe vragen inzenden. Ook deelde ik twee intieme dagboekfragmenten met jullie.
Noodgedwongen had ik het roer om moeten gooien en kwam ik eindelijk terug op koers.
Hadden we het over dissociatie en hoe we allemaal geneigd zijn om te gaan voor iets wat oud en vertrouwd is in plaats van iets nieuws en totaal onbekend. Heb ik het over het stigma van vooroordelen en discriminatie tegenover mensen met mentale gezondheidsproblemen.
Schrijf ik over mijn dochter die zich van een rups tot vlinder ontpopt. En dat ik ondanks mijn eigen bagage mijn dochter in de puberteit nog altijd prima begrijp.
Mei
Self-care is de nodige brandstof!
Al die positieve prikkels moesten ook verwerkt worden. Ik had mezelf teruggetrokken in mijn bubbel maar niet omdat het slecht ging nee het ging juist heel goed. En dat was een hele omschakeling voor mij. Zoveel positiviteit was ik gewoon niet meer gewend.
Ik leerde dat mijn HSP geen aandoening was maar een karaktereigenschap. Ik deelde tips voor slechte mentale dagen en werd steeds meer bewuster van mijn eigen energieveld. Schreef ik over self-care en dat de titels supermama, supervrouw, superzus, superdochter, supervriendin, superwerknemer waar ik allemaal voor ging helemaal niet nodig waren.
Zetten ik mijn moedertje in het zonnetje voor Moederdag en schreef ik een blog voor haar. Dit was ook een periode dat ik probeerde wat gewicht te verliezen, haha dat was trouwens uiteindelijk een verloren zaak destijds😂.
Juni
Alles bloeit wanneer de tijd rijp is.
In deze maand viel er weinig te lezen en had ik maar 1 blog met jullie gedeeld.
Deze maand kreeg ik te kampen met een blessure en helaas toch weer last van paniekaanvallen. Maar ik kon benoemen waar het vandaan kwam en ik was niet over mijn eigen grenzen gestapt! Een kleine terugval hoorde erbij en ik had deze dan ook volledig geaccepteerd. Ik leerde mijn triggers te herkennen💪.
De maand dat ik bezoek kreeg van een vlinder die constant terug keerde. En na wat kleine “research” gedaan te hebben, heb ik mij uiteindelijk bij de boodschap die hij kwam brengen neergelegd.
Ik werd deze maand steeds bewuster van mijn eigen groei, mijn eigen ontwikkeling en het was nog duidelijker dan ooit dat ik mij nog altijd in een persoonlijke transformatie bevindt. En de maand dat ik mijn contract had getekend voor mijn nieuwe baan. Het werd tijd voor verandering.
April-Juni.
Alles bloeit wanneer de tijd rijp is. Ik werd steeds bewuster van mijn eigen groei. Ik leerde mijzelf steeds beter te begrijpen, ik begon mijn karaktereigenschappen steeds meer te accepteren. Ik was niet meer bang voor het onbekende, ik was niet meer bang voor het nieuwe, ik bleef niet meer langer kiezen voor het oude en vertrouwde!
Juli
Was het de wijn of heb ik weer een stap overwonnen?
Ook in deze maand heb ik maar één keer een blog gepubliceerd. Ik had het veel te druk met mijzelf.
Ik focuste mij op het afronden van mijn oude baan en het voorbereiden voor mijn nieuwe baan. Ik had hier zoveel zin in en wilde alles helemaal geregeld hebben voordat ik van mijn maand vakantie kon gaan genieten.
Ik ging er lekker op uit, mijn tuintje was mijn favoriete hotspot en ik ging weer naar feestjes. Begaf me weer onder de mensen en ik sprak steeds openlijker over mijn stoornis. Het is een onderdeel van mij die ik niet langer meer verberg.
Ik focuste mij volledig op mijn gezin die ik zo’n lange tijd door alle toestanden te kort had gedaan. Terrasjes pakken en lekker skeeleren met zijn allen. Mijn dochter was geslaagd en de jongens waren over. Een goed begin van een heerlijke vakantie, waar voor een ieder straks nieuwe uitdagingen stonden te wachten.
Augustus
Want alleen door mijzelf hieraan over te geven kan ik komen waar ik wil zijn.
Een maand waarin ik nog steeds gefocust was op mijzelf. Het leek wel of ik even vast liep in mijn transformatie. Bloggen stond op een laag pitje ik had moeite met mijn creatieve kant te uiten.
Ik koos ervoor om gewoon heerlijk vakantie te vieren met vrienden en familie. Een dagje Hellendoorn waar ik zo heerlijk vrij van heb genoten. Zonder paniek, zonder stress. Op vakantie in eigen land wat zeker nog wel een keer voor herhaling vatbaar is.
En lagen mijn prioriteiten nu ook meer bij mijn nieuwe baan. Ik wilde vooral niet teveel hooi op mijn vork nemen, ik was opzoek naar een nieuwe balans. Ritme en structuur die voor het hele gezin werkte en goed zou aanvoelen.
En wat ben ik blij dat ik deze stap heb genomen. Ik vond het zo spannend maar het brengt me zoveel rust. Ik twijfelde soms of ik de juiste beslissing had genomen maar eenmaal begonnen wilde ik dat ik eerder naar mijn instinct had geluisterd.
September
Licht kan niet bestaan zonder donker.
Het gaat goed, zeg ik tegen een persoon die ik al een lange tijd niet heb gesproken. En ik straalde het ook uit, van binnen en van buiten. Cherry zit in een hele andere vibe. Iedereen begon aan het ritme te wennen. De kids weer naar school, sporten etc.
Een maand op mijn nieuwe job en ik begin mijn draai al gauw te vinden. Cursussen waarvoor ik ben opgegeven om nog meer uit mijzelf te halen en meer van mijzelf te laten zien.
De maand waarin Graciella mij had uitgenodigd om deel te nemen aan haar podcast. Hierdoor ging ik ook weer even op reis door mijn eigen gedachtes en was het mij duidelijker dan ooit, eindelijk waren mijn lichaam en geest weer in verbinding met elkaar.
Deze maand doe ik het al 6 maanden op eigen krachten en heb ik al 6 maanden geen therapie meer. Ik kan nu veel rustiger om gaan met mijn gedachten, ik begrijp mijn geest steeds meer en ik weet nu hoe ik die kan trainen.
Juli-September.
Ik leerde geduld te hebben met mijzelf. Mijn transformatie bestaat nou eenmaal uit verschillende fases. Mijn lichaam en geest komen weer met elkaar in verbinding. En doordat mijn lichaam en geest weer in verbinding kwamen met elkaar, kwam ik ook weer in verbinding met moeder natuur.
Oktober
Als moeder zijnde mag je ook weleens egoïstisch zijn.
De maand waarin ik schreef over mama-me time. De maand waar ik even er lekker tussenuit ben gegaan met mijn liefde. De maand dat het bloggen nog steeds op een laag pitje stond. En was mijn laptop ook nog eens stuk gegaan🙈,
Wel was ik druk met trainingen van mijn werk en voor het nieuwe jaar alweer een nieuwe blogplanner aan het maken met onderwerpen die volgend jaar aan het bod zullen komen.
Ik heb gekeken naar opties om meer uit mijn blog te halen. Maar ook naar 2 van mijn dromen die ik altijd nog werkelijkheid wil laten worden. Voor 1 van die dromen zal ik de handen in een slaan met mijn beste vriendin. Maar eerst moet ik echt mijn cursussen afronden.
Ik weet namelijk waar mijn zwaktes liggen en alle ballen hooghouden tegelijkertijd daar doe ik niet meer aan.
November
OUT OF ORDER!
Deze maand begon erg verdrietig, deze maand is mijn oom, broertje van mijn vader+ overleden😥.
Afscheid nemen van hem viel me zwaarder dan ik dacht. Ook al heb ik het overlijden van mijn vader een plekje gegeven, het litteken deed toch behoorlijk zeer. Maar er was een gedachte dat mij troost gaf, de broers waren eindelijk weer herenigd. Maar ik voel voor zijn vrouw en kinderen die hij achterlaat.
Naast het overlijden van mijn oom werd ik ook positief getest. Ik lag met zware corona verschijnselen plat op bed. En kon niets anders dan slapen.
Mijn blogplanner heb ik dan ook even aan de kant geschoven. Eerst goed aansterken en weer op de been komen. Twee weken alleen afgezonderd van mijn gezin was de ergste straf ooit! Na 3 weken kon ik weer dingen hervatten. Maar helaas nu nog wel fysio omdat de benen nog steeds niet functioneren zoals het moet.
December
She’s got that vibe.
De maand dat ik weer begon met lekker te bloggen en ik me draai weer helemaal heb gevonden.
De maand waarin ik mijn self-care tips heb gedeeld om de drukke dagen door te komen en die goed waren ontvangen. De maand waarin ik mijn eerste shopblog met jullie heb gedeeld. (sorry dames dat jullie wat extra centen hebben uitgegeven😋.) Maar ook de eerste blog waarin ik tips heb gedeeld voor moeders met kinderen om de vakantie heb door te komen.
Ik merk door het over een andere boeg te gooien dat ik nog meer contacten heb gemaakt en het verkeer op mijn pagina is toegenomen😃.
Ik werd spontaan door iemand op straat aangesproken en voelde mij toch wel trots met wat ik inmiddels heb bereik. Ik kan niet wachten om in het nieuwe jaar weer nieuwe blogs met jullie te delen!
Oktober-December.
Als moeder zijnde moet je soms gewoon even egoïstisch zijn, self-care is de nodige brandstof. Af en toe moet je een stapje terug te doen om alles weer helder in beeld te krijgen. Opgeven is geen optie, alleen jij kan je dromen waarmaken!
Mocht je nieuw zijn op mijn blog, dan heb je zojuist al mijn blogs in een notendop meegekregen. Voor mijn nieuwe en trouwe lezers, ik bedank jullie uit het diepste van mijn hart dat jullie de tijd hebben genomen om mijn blog te lezen. Ook jullie hebben mijn 2021 een beter jaar gemaakt. Ik hoop dat jullie ook in 2022 zullen blijven lezen, mij feedback zullen blijven geven en er ook dan weer veel mooie gesprekken mogen plaatsvinden. Er komen in 2022 weer leuke/nieuwe dingen aan. Zoals ik al had aangegeven ga ik het over een andere boeg gooien 😉. Waar het begon als mijn persoonlijke dagboek mix ik dat nu met mind/lifestyle onderwerpen 😁.
Ik wens een ieder een hele fijne jaarwisseling toe,
Een knuffel en dikke zoen,
Cherry❤️