Afgelopen mei kreeg ik te horen dat ik een stuk mocht schrijven over Cherrysjourney voor een magazine dat eind juli uit zou komen. Ik voelde mij groeien toen ik hoorde dat de dame in kwestie mijn blogs erg tof vond en dat we over dezelfde dingen schreven. Voor mij een bevestiging dat ik met Cherrysjourney dus de goede kant op ga. Een blog dat begon als een online dagboek en steeds meer vorm begint aan te nemen. Iets wat nog ontzettend aan het groeien is en waarvan ik zeker weet dat ik er nog zoveel meer uit kan halen. Cassie legde mij uit waar CASH MAGAZINE VOOR STOND en wat zij hiermee wil bereiken.

CASSIE wil een platform creëren waar vrouwen hun verhalen kunnen delen. Om vrouwen te versterken en te verbinden, een veilige plek om gezien en gehoord te worden.

Ik hoefde denk daarom ook geen 3x na te denken, ik zei eigenlijk meteen ja en wist voor mijzelf dit wil ik doen! Was ik Cherrysjourney niet begonnen om meer uit mijzelf te halen? Nieuwe uitdagingen aan te gaan? Mijn verhaal te delen en mensen er aan te herinneren dat je je niet hoef te schamen als je lijdt aan mentale gezondheidsproblemen. Nou dan moet ik ook zeker dit gaan doen, hoe spannend ik het ook vond! Voor het artikel in de magazine zou ik mijzelf introduceren, wie ben ik? Waarom en wanneer ben ik begonnen met bloggen? Wat is mijn boodschap naar de buitenwereld  en hoe versterk en verbind ik vrouwen d.m.v. mijn blogs? Dat moet niet zo lastig zijn dacht ik toen. En toen kreeg ik van Cassie te horen dat alles in het Engels moest. Oeiiiii, nog spannender dacht ik maar ik en me Johny Flodder Engels gingen de uitdaging aan. En daarnaast stelde Cassie me al gerust dat het helemaal goed zou komen. Ze was zo lief en deelde zo’n positieve vibe. Haar energie is geweldig en werkt super aanstekelijk. Zo goed ken ik Cassie helemaal niet maar ik was gewoon trots op haar zoals zij zich staande houdt in deze wereld en de visie die zij heeft. Ik kan niets anders doen dan voor deze meid te applaudisseren. We hebben meer van deze vrouwen in de wereld nodig.

Op 21 jun stuurde ik mijn stuk met de foto’s naar Cassie. Foto’s waarbij mijn schoonzusjes en dochter mij trouwens hebben geholpen. Ik kon natuurlijk niet aankomen met een selfie. Nee de foto’s moesten clean, minimalistisch en in hoge resolutie zijn. Daarnaast wilde ik wel een mooie make up look. Niet wat ik standaard heb, haha hier wilde ik wel een beetje voor uitpakken. En laat mijn schoonzusje Harley nou net een make-up artist zijn die mij graag wilde helpen.

Het was trouwens super hilarisch de foto’s maken, want het weer sloeg om dus buiten konden we geen foto’s meer maken. De foto’s moesten we daarom nemen in mijn moeder haar kleine slaapkamer. Waar het daglicht niet heel optimaal was en waar we ook niet echt een “clean en minimalistische” achtergrond konden gebruiken. Gelukkig zijn we allemaal wel creatief en hadden we snel een rustige achtergrond gecreëerd en voldoende daglicht. Mijn moeder der gordijnen werden naar beneden getrokken en mijn dochter Chayenne en schoonzusje Taylor functioneerde als statieven. Lachen, gieren, brullen maar er waren een aantal prachtige foto’s uitgekomen al zeg ik het zelf.

Afijn, 21 juni had ik dus mijn stuk en de foto’s ingestuurd.  Hier en daar moest zij wat aanpassen maar dat had ik ook wel verwacht hahaha zoals ik al zei ik en mijn Johny flodder Engels. Maar ze vond mijn blog inspirerend en hoopte dat ik me niet had in gehouden, want dat gevoel kreeg zij wel een beetje tijdens het lezen. En zij raakte daarmee precies de juiste snaar. In een van mijn eerdere blogs had ik al aangegeven dat ik mijzelf niet altijd voor de volle 100 procent kan geven. Omdat ik met bepaalde onderwerpen rekening moet houden met familieleden. Zij staan er nog altijd niet helemaal hetzelfde in zoals ik er insta en dat is soms best lastig. Maar ik probeer het zo goed mogelijk over te brengen vanuit mijn eigen belevenis en hoe mijn ervaringen in mijn leven zijn geweest. Het is tenslotte Cherrysjourney.  Maar Cassie was heel lief en begripvol, ze vond het al super dapper dat ik dit deed. En zei ” alles stap voor stap en op je eigen tempo”. En gelijk heeft zij ik had nooit verwacht dat dit allemaal zo zou gaan lopen.

Haar inspirerende woorden over mijn journey heb ik diep opgeslagen.

Op de weg was het heerlijk rustig en ik kon zo doorrijden. Ik was redelijk gekalmeerd en autorijden zorgt er eigenlijk altijd wel weer voor dat ik rustig wordt. Maar toen reed ik in Amsterdam rechtstreeks een file in.

Zweet, zweet en nog eens zweet, zweet op plekken waar je niet wilt zweten! Woesssssaaaa Cher geen haast, ik draai me ramen naar beneden, gooi mijn muziek harder en steek gewoon weer een lekker saffie op. Armpjes omhoog en doorwaaien maar.

Ik was nog altijd ruim op tijd. Ik kon heel makkelijk een parkeerplekje vinden. Keek nog even in de spiegel, trok me schoenen aan en liep naar de plaats van bestemming. Ik keek een beetje zoekend en ik werd al gelijk heel lief bij de ingang door een dame en heer ontvangen dat ik op de juiste plek was.

Cassie was nog bezig met klaarmaken en Valerie van the beauty ingrediënts kwam me gedag zeggen. Ik had nog wat trillende handen dus dat zij voorstelde om een sigaretje te roken klonk bij mij als muziek in de oren. Inmiddels kwamen er nog meer uitgenodigden binnen druppelen en kwam Cassie mij groeten. Finally, na alle online contacten konden we elkaar in real life zien. En zo prachtig als dat ze is op de foto’s is zij ook in werkelijkheid.  Het was leuk om nieuwe mensen te ontmoeten maar ook om weer met een oude bekende lekker bij te kletsen.  Wat een heerlijke vibe en wat hing er een goede energie. Cassie hield een prachtige speech en het was zo mooi om te zien hoe mensen haar supporten.  De ruimte was gevuld met liefde.  Je zag dat iedereen ontzettend trots op haar was en nog altijd is.