Genietend van de rust kruip ik achter mijn laptop. Iedereen ligt nog heerlijk te slapen en ik ben nog aan het nagenieten van de gezelligheid van gisteren. Hoe fijn het was om mijn tante gezellig hier op visite te hebben samen met mijn nichtjes.
Samen eten, praten en een spelletje spelen. Ook mijn broertje en mijn moeder genoten hier zichtbaar van. De tijd vloog zo ontzettend snel voorbij, het is iets wat we zeker vaker moeten inplannen.
Mijn tante is het jongere zusje van mijn vader+ en ook al is mijn vader er niet meer. Onze band is altijd goed gebleven. Als jong meisje logeerde ik regelmatig bij haar, maar toen kwam de puberteit, werd ik zelf mama en begon voor mij ook het echte leven. We zagen elkaar niet zo vaak meer als we wilden door de drukte van onze eigen levens maar bellen deden/doen we met regelmaat. Ik wist en dat weet ik nog steeds dat ik altijd bij haar terecht kan als ik haar nodig heb.
We zijn op dezelfde dag jarig en we delen dezelfde liefde voor de stad Arnhem. We begrijpen elkaar helemaal als we zeggen ” In Arnhem voelt het als thuiskomen.” Misschien is het wel de connectie van RAM tot RAM. We begrijpen elkaar op een dieper niveau.
Het was fijn om de verhalen over vroeger te horen, verhalen over mijn oom+ en vader+ ( mogen zij in vrede rusten). Zeker in deze maand, de maand dat mijn vader+ 60 jaar zou worden. Het blijft fijn om te horen wat voor man hij was en te horen over zijn doen en laten. Wat voor match hij en mijn moeder waren en ondanks dat zij niet meer samen waren hoeveel liefde zij nog heeft voor deze man. Te horen over zijn kleding smaak en statige persoonlijkheid. Veel overeenkomsten die ik bij mijn broertjes zowel mij zelf terug zie. Ik voelde zoveel trots voor deze man en het groeide alleen maar meer door de trots die ik bij mijn tante en moeder in hun ogen zag.
Ik mis hem rond deze periode toch wel het allermeest. De feestdagen blijven nog altijd niet compleet voelen, de maand dat hij jarig zou zijn kan ik altijd nog niet zo maar aan mij voorbij laten gaan, maar ook zijn sterfmaand zal gauw weer volgen. Maart 2022 moeten we hem alweer 25 jaar missen. Ik weet nog niet hoe ik deze dag vorm zal geven, maar het zal iets speciaals worden.
In mijn vorige blog had ik het over goede voornemens en doelen. En ik heb er zojuist eentje aan toegevoegd. Meer tijd maken voor mijn familie, dit betekend niet alleen voor mijn ouders en broertjes maar ook zeker voor mijn nichtjes, neefjes en zeker ook mijn tante. Ik kan het me niet voorstellen twee broers verliezen op zo’n jonge leeftijd. Net zoals ik het me niet kan voorstellen dat mijn tante, vrouw van mijn oom+ en moeder verder moeten zonder hun geliefde.
Mijn moeder verwoorde het gisteren wel mooi. Je wordt wel weer opnieuw verliefd maar de connectie zal nooit het zelfde worden als met die ene speciale persoon. En als ik zie hoeveel liefde zij en mijn stiefvader voor elkaar hebben, wauw wat was er dan amazing veel liefde tussen haar en mijn vader.
Ja het moment is voor mij aangebroken om de familiebanden weer te versterken, ik wil wat mijn opa+, oma+, vader+ en oom+ hebben achtergelaten toch enigszins bij elkaar houden.
Voor mij is familie namelijk heel belangrijk want familie is liefde, familie is steun, familie is plezier en ontspanning. En nou betekend dat voor mij niet dat we elke week bij elkaar de deur moeten platlopen, maar het lijkt me wel leuk om zeker één keer in de drie maanden iets met zijn allen te organiseren. En met meer regelmaat te checken hoe het met een ieder gaat.
Het is iets wat ik ook mijn eigen kinderen mee wil geven, hoe ingewikkeld het leven ook kan zijn, wat voor conflicten er kunnen ontstaan, een familieband daar kan je nooit omheen. Je zal ten alle tijden met elkaar verbonden blijven.
Wel is het belangrijk dat deze verbintenis ten alle tijden jou alleen maar positiviteit brengt. Hoe doe je dat? Nou naar mijn mening door je aan de volgende regels te houden: Toon liefde en respect voor een ieder en communiceer ten alle tijden open en eerlijk met elkaar. En als het dan nog niet werkt, dan is het gewoon niet weggelegd. En kan je beter je energie in andere sociale relaties investeren.
Zo deze mama houdt het gezien voor vandaag. De vakantie is weer voorbij en die hadden we naar mijn mening niet beter kunnen afsluiten.
Zijn jullie volgende week weer van de partij? Dan deel ik een blog over de non-shopping challenge waar ik mee ga beginnen. Hoe is dit tot stand is gekomen? Wat mijn doel is en last but not least handige tips om dit (hopelijk) vol te houden. Ik vind het nu al helemaal spannend.
Een lieve groet Cherry ❤️