Ik ben nooit echt een ster geweest in het bewaken van mijn eigen grenzen. Maar gelukkig herinnerd mijn TTP mij daar wel aan. Ben ik even blij dat ik deze nog in mijn achterzak heb zitten.
Welkom bij een nieuwe blog van Cherry.
Terwijl iedereen hier thuis nog lekker op 1 oor ligt. Zit ik met me laptop in het zonnetje. Ik probeer echt even momentjes te pakken om op te laden zover dat kan. Want wat een gekke week hebben we hier weer achter de rug. Inmiddels zijn de meeste van mijn lezers wel op de hoogte dat mijn man met de ambulance werd afgevoerd en dat wij er achter zijn gekomen dat zijn hart niet goed pompt. Wat de oorzaak is? Dat weten we nog niet maar we zitten nu in een proces en hopen snel meer duidelijkheid te hebben. De avond nadat mijn man was opgenomen, kon ik met mijn middelste naar de spoed die had een zware astma aanval. Al deze spanning is toch wel weer een trigger voor mij… maar nu ik terugkijk kan ik mezelf een schouderklopje geven.
Ja het heeft zeker wel wat van mijn energie gevraagd. En ik voel nog steeds dat ik nog niet helemaal ben opgeladen. Maar ik heb me staande weten te houden zonder mee te gaan in mijn angst. Is die TPP toch wel verdomde handig! En daarnaast kreeg ik lieve belletjes en berichten van mensen die een hand toe wilden reiken als dat nodig was/is.
Wat is een TTP? Ik heb hier al een klein stukje over geschreven in blog #15. ( verwijzing naar deze blog komt onderaan de pagina.) Maar ik zal het in deze blog ook nog even voor jullie uitleggen. Een TTP is een terugvalpreventieplan, deze heb ik vorig jaar maart moeten maken toen ik na ruim een jaar eindelijk mijn therapie kon beëindigen. In dit plan staat alles wat ik geleerd heb tijdens dit traject. Maar hierin staan ook mijn risicofactoren of zoals ik ze persoonlijk noem mijn “triggers”. Ik heb hierin beschreven wat mijn valkuilen zijn wanneer het minder goed met mij gaat. Maar ook hoe ik hiermee kan omgaan of in het uiterste geval met wie ik contact kan opnemen. Door dit plan kan ik op tijd actie ondernemen. Alles om een terugval te voorkomen en de angst hiervoor te onderdrukken.
De afgelopen week was het voor mij meer dan nodig om mijn grenzen aan te geven. Iets waar ik niet altijd een ster in ben geweest en gaandeweg heb moeten leren. Ik was wel een ster in het mijzelf voorbijlopen en nee zeggen tegen een ander vond ik gewoon ontzettend moeilijk. Daar is in de tussentijd wel verandering ingekomen. Nu dat ik naar mijn agenda kijk voor de aankomende week ( het is natuurlijk weer zondag) staat er ook wel meer in dan dat ik aankan. Dat betekend keuzes maken en voor mijn eigen kiezen. Afspraken annuleren, omzetten en verplaatsen. Nu negeer ik mijn lichaam en een geest een keer niet, zij vragen om rust en die moet ik ze geven.
Nu geef ik grenzen aan zonder dat ik mij hierover schuldig hoeft te voelen!
Tip 1
Neem een stap terug van social media.
Ik nam een stap terug van mijn social media, hoe graag ik ook mijn blogs en positiviteit onder de aandacht wil brengen bij mensen, het gebruik van social media heeft toch een impact op emoties en beslissingen. Daarnaast vraagt het aandacht en energie die ik op het moment niet kon opbrengen.
Tip 2
De reactie van een ander is niet belangrijk!
Het gebeurt al heel snel dat we ons laten intimideren door de reactie van een ander. Maar jij bent jouw eigen scheidsrechter en jij moet jouw grenzen bewaken. De reactie van een ander heeft vaak met hun eigen teleurstelling of onmacht te maken. Laat hun reactie jou niet raken.
Tip 3
Wees open in je communicatie.
Communiceer je gevoelens, wees open in waarom jij op het moment je grenzen aangeeft.
Tip 4
Luister naar je lichaam! We hebben allemaal dat innerlijke stemmetje die tegen ons praat, neem deze stem serieus.
Als jij niet naar je eigen grenzen luistert waarom zal een ander dat dan doen?
Tip 5
Wees niet te streng voor jezelf!
Grenzen zijn een teken van zelfrespect. Dus wees niet zo streng voor jezelf en geef duidelijk je grenzen aan en nog belangrijker, blijf eraan werken om je grenzen te bewaken.
Tip 6
Blijf het uitoefenen!
Grenzen stellen en nee zeggen blijft een kunst op zich. Maar het is echt niet egoïstisch om grenzen aan te geven. Kijk eens om je heen. Ook de mensen in jou leven stellen grenzen. Die zijn toch echt niet allemaal egoïstisch?
Tip 7
Grenzen aangeven is een vorm van zelf zorg.
Maak van voor jezelf zorgen een prioriteit want JIJ komt ten alle tijden op de eerste plaats!
Tip 8
Last but not least; vier kleine succesjes, het maakt je sterker!
Wanneer je in een situatie je poot stijf hebt kunnen houden en je eigen grens hebt kunnen blijven bewaken? Dan mag jij zelf echt wel even een schouderklopje geven en een compliment toespreken. Het zijn stapjes die je namelijk mee neemt in je verdere leven in de ontwikkeling naar een betere JIJ!
Zo en nu ga ik deze blog afronden, deze mama gaat lekker met haar kroost genieten van het prachtige zonnetje dat schijnt.
Much love Cherry