Ik herinner het me nog als de dag van gister. Dat kleine mensje met tien vingertjes en tien teentjes die op mijn borst gelegd werd. Ik keek in jouw kleine bruine oogjes en ik kon gewoon niet geloven dat ik jou 9 maanden lang heb gedragen. Wat was je mooi, wat was je perfect. Ik kon alleen maar naar je staren. Mijn zwakte had ik gevonden, mijn zwakte dat ben jij.
En dan ineens is je dochter geen klein meisje meer. Net als een rups ontpopt zij tot een prachtige vlinder. En dat is dan toch best eng. Ze wordt steeds minder afhankelijk van jou en vormt zicht tot een heel eigen persoon. En laten we niet praten over het lichaam dat is veranderd. Ik moet even slikken als ik stiekem mijn dochter bewonderd via de spiegel. Lange benen, slanke taille, rondingen en een mooi gezicht. Het staat te gebeuren ik moet haar langzaam aan gaan loslaten. Waar ik voorheen nog haar kleren klaarlegde en haar hielp met haar haren. Wordt mijn mening nu gezien als gezeur. Waar ik voorheen lekker bij haar in bed stapte om te kroelen en te kletsen wordt ik nu gezien als de storingsfactor in der kamer. Advies vraagt zij nu liever aan vriendinnen want die van mama is niet meer zo interessant of althans zo voelt het. Nu wacht ik af tot zij mij nodig heeft want ja lang leven de puberteit de meeste contactmomenten gebeuren nu op haar voorwaarden. Een puberende dochter in huis is soms best moeilijk zeker als ze zich tegen je afzet. Er vallen regelmatig conflicten voor en de angst voor een minder goede relatie boezemt er dan wel even in. Ik wil haar alleen maar behoeden van foute keuzes ook al denkt zij dat ze al heel veel van de wereld weet maar nog niet altijd de gevolgen inziet. De signalen moeten we accepteren onze dochter is op weg naar volwassenheid.
Ik zie je nog staan, staartjes met pijpenkrullen. Een blauw hemdje en blauwe broek. Zingend op het grasveld. Ondernemend, zorgeloos en tevreden. Sociaal en al zo zelfverzekerd. Jij verblijde iedereen met jouw twinkelende oogjes en brede glimlach. Als ik die momenten toch heel even herbeleven mag.
Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Omgaan met een puber blijft dagelijks een uitdaging. Staan we dan tegen over elkaar te schreeuwen. Alles wat ik geleerd hebt als pedagogisch medewerker ben ik even spontaan vergeten. Want ja er zijn dagen dat ook mijn grens is bereikt en dat ik die grote mond en attitude even niet kan verdragen. Stond ik dan haar even eraan te herinneren dat dit mijn huis is en dat hier mijn regels gelden. Dat het geen hotel is en dat ze niet moet denken dat ze hier alles kan doen en laten wat zij wilt. Maar laat zij het in haar puberbrein nou wel zo zien. Het staat allemaal wel mooi in zo’n boekje maar als ouder is het toch andere koek. Want soms weet je het gewoon echt even allemaal niet meer. Steeds als je denkt te weten hoe je puber benaderd wilt worden en je een doorgang hebt gevonden, zitten we alweer in een andere fase. Dank je wel hormonen, zij snapt zichzelf niet meer en wij kunnen er ook geen touw meer aan vastknopen. En die hormonen gecombineerd met haar diabetes maakt het er ook niet veel makkelijker op! Ze is soms echt een tikkende tijdbom en binnen een half uur kan ze zo weer omslaan. Vermoeiend voor haar maar toch ook wel stiekem vermoeiend voor ons. Puberteit een rollercoaster voor ouders en voor kind. Maar ondanks deze fase houdt ik nog steeds onvoorwaardelijk veel van haar!
Geschreeuw en deuren die dichtslaan, je weet soms het bloed onder me nagels vandaan te halen. Maar wanneer ik je in tranen op je bed zie zitten dan voelt mijn moeder hart voor jou. Groot worden gaat niet zonder slag of stoot. En soms weet jezelf niet eens waarom je reageert zoals je reageert. Al die hormonen die maar door je lijf gieren, nee puberteit is niet makkelijk.
Ook al voelt het soms alsof zij mij haat, Mijn begeleiding heb je nog altijd nodig. Dus duidelijke grenzen stellen is heel belangrijk. Zij wilt dat wij haar vertrouwen dus dat vertrouwen zal zij moeten winnen want alleen zo kunnen wij met een gerust hart de teugels wat laten vieren. Zij zal moeten laten zien dat zij haar eigen verantwoordelijkheden kan nemen en ja als zij daarbij op der snufferd gaat zo be it. Van haar fouten zal ze moeten leren. Zolang zij maar niet vergeet dat ze terug op der ouders kan vallen wanneer nodig. Want als een echte wolf zal deze moeder altijd in haar schaduw blijven staan. Laten we eerlijk met elkaar blijven net zoals ik eerlijk tegen jou kan zeggen dat ik dit een doodenge fase vindt. En dat ik net als jou ook maar een mens ben en ook fouten maak. Maar ik wil dat je weet dat jij het beste bent wat mij is overkomen en ik wil alleen maar goeds voor jou. In zoveel dingen zijn wij hetzelfde en in zoveel dingen zijn wij verschillend. Laten we beloven om altijd alles bespreekbaar te maken en ook al staan we in bepaalde dingen anders tegen over elkaar. Laten we ervoor zorgen dat we samen een middenweg in kunnen slaan. Je bent nu je eigen ik aan het vormen en dat is belangrijker dan ooit om te overleven in deze grote wereld. Ik laat jou de puber zijn die je moet zijn. En ik geniet van de momenten als je even vergeet dat je puber bent.
Bots jij ook af en toe met je puber? Hier een aantal tips die voor ons werken:
- Maak duidelijke afspraken.
- Laat je puber zelf met ideeën komen. ( Mijn dochter bijvoorbeeld staat helemaal achter haar sociaal media verbod. Dit is de perfecte manier om te focussen op haar examen.
- Betrek je puber in het maken van de regels. Neem ze serieus laat weten dat hun mening er ook toe doet.
- Pas op met ongevraagde adviezen dit kunnen pubers zien als kritiek.
- Geef je puber de ruimte.
- Geef je puber vertrouwen en complimenten.
En voordat ik op publiceren klik laat ik het me eigen puber nog even doorlezen. Met traanoogjes zegt ze :”mama dit is mooi, en eigenlijk begrijp je me wel al voelt het soms van niet”. En dan kan ook ik weer gerust adem halen. Want ook al lijkt het op sommige dagen helemaal niet zo. Maar elkaar begrijpen doen we dus nog steeds!
En hoe houdt jij je staande in het opvoeden van je puber? Heb jij misschien nog andere tips? Laat dan gezellig een berichtje achter.
Lieve groet Cherry ❤️