Wie ben ik om een blog te beginnen?
*Oeps*. Ik heb mijn voorstelstukje al online gegooid, dus het echte werk moet nu gaan beginnen. Waar moet mijn eerste blog over gaan? Wie ben ik om een blog te beginnen? Wie ben ik om te gaan schrijven? En waarom zou iemand überhaupt geïnteresseerd zijn in wat ik schrijf? Vragen die door mijn hoofd flitsen. Zweet in mijn handpalmen en al aardig wat zinnen getikt maar ook weer verwijderd. *Fuck*. Zo makkelijk is het toch nog niet. En dan komt je jongste zoon ook nog eens binnen gerend dat je een lekkage hebt in je slaapkamer. Dat bloggen begint al lekker 😂.
Tijdens het drogen van de vloer ben ik nog steeds met mijn hoofd bij me blog. Laat ik allereerst maar beginnen met de vragen beantwoorden die door mijn hoofd flitsten. Wie ben ik om een blog te beginnen? Wie ben ik om te gaan schrijven? En waarom zou iemand überhaupt geïnteresseerd zijn in wat ik schrijf? Het antwoord is vrij makkelijk. Net als jullie ben ik een persoon. Een persoon met ervaringen, gedachten, kennis en meningen.
Als je ” wie is Cherees ?” hebt gelezen, dan heb je ook gelezen dat ik op een keerpunt sta in mijn leven. Hoe ik hier ben gekomen? Laat ik het zo zeggen in mijn jongere jaren heb ik veel gezien, gehoord en meegemaakt. Maar ik had een geweldige vrouw als rol model, een echte powervrouw, een echte vechter 👊. Zij gaf me de mentaliteit; vallen en weer opstaan, hoofd omhoog en weer doorgaan. Ik zag mijzelf als de vrouwelijke Mohammed Ali, en een potje sparren met ”het leven” daar was ik niet vies van. Ik had al zoveel klappen opgevangen en nog steeds stond ik in de ring. Maar in augustus 2020 had mijn tegenstander me te pakken. Je kan dan ook maar zoveel klappen incasseren en deze stoot zag ik niet aankomen, deze stoot was genadeloos. Down bij knock out!
Wellicht verlies ik nu je interesse en heb je geen zin meer om door te lezen. Dat is echt helemaal prima, deze blog is niet voor iedereen. Maar ken of ben jij iemand met mentale gezondheidsproblemen ? Lees dan vooral nog even door. Voor mijn gezin zal dit heel confronterend zijn, maar zoals ik al heb gedeeld ik wil dat het een persoonlijke blog wordt. En het kan alleen maar persoonlijk worden doordat ik open en eerlijk met jullie ben.
Ik maakte kennis met de zwarte hond die depressie heet. Ik had verloren, deze tegenslag kon ik moeilijk verkroppen. Het voelde alsof ik gefaald had in het leven en ik durfde me bijna nergens meer te vertonen. Ik werd 1 brok negativiteit. Ik was teleurgesteld, zoveel rondes had ik gewonnen en nu kon ik me gewoon niet staande houden. Ik wilde niet meer uit me bed komen. De weg naar de badkamer leek oneindig ver. Wat mij normaal zoveel plezier bracht verafschuwde ik. Ik voelde mij slecht, een slechte dochter, een slechte zus, een slechte vriendin, een slechte vrouw, maar vooral een slechte moeder. De persoon die ik in de spiegel zag was in mijn ogen een totale mislukkeling. Liep ik al rond met al deze gedachtes, kreeg ik ook nog last van angstaanvallen en dissociatie. Ik was de controle totaal aan het kwijt raken. Jij denkt nu vast : wat een labiel persoon. Geloof me ik dacht ook: Cher jij bent helemaal waus 😜! Niemand kan toch meer op deze manier op mij bouwen? Iedereen is beter af zonder mij. Toen deze gedachtes kwamen heb ik aan de bel getrokken.
Soms is het moeilijk om aan mensen uit te leggen hoe je je voelt en wat er in je omgaat. Soms is het voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen. Hieronder vindt je een link van het filmpje ” Leven met de zwarte hond die depressie heet”. Het filmpje duurt ongeveer 4 minuten en het is echt de moeite waard om te kijken. Je kan zo iemand die deze moeilijke periode doorgaat beter begrijpen.
> Klik > https://www.youtube.com/watch?v=vA2b0_Plwbk. <Klik<
In therapie gaan was het beste wat ik heb kunnen doen. Het werd duidelijk dat ik in de loop van de tijd een depressie-/angststoornis had ontwikkelt. En na alles wat er in de afgelopen twee jaar was gebeurd, was de infarct van mijn moeder de druppel geweest. Door middel van mijn therapie kwam ik ter ontdekking dat ik mijzelf in een transformatie bevind. Ik was eigenlijk al maandenlang opgebrand en hierdoor heb ik een diepere boodschap die schuilt in mijn levensprocessen gemist. Er waren zoveel tekenen die ik heb genegeerd, lichamelijk en emotioneel. Zoveel mensen om mij heen maar toch voelde ik mij eenzaam en onbegrepen. Wat was de trigger van mijn transformatie ? Ik denk nog steeds dat het komt door mijn stikervaring in januari op de operatietafel. Het voelde voor mij alsof mijn ziel niet langer akkoord ging met het pad dat ik bewandelde in het leven.
Nu heb ik eindelijk de ballen om mijn trauma’s onder ogen te komen, deze her te beleven, te accepteren en vervolgens los te laten. En ook al ben ik er nog niet, ik kan wel zeggen dat ik mij nu al zoveel lichter voel. Mijn ontwaken staat voor vrijheid, liefde, vertrouwen en geluk! Ik doe dingen waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze leuk zou vinden. Ik ga uitdagingen aan waar ik eerst het lef niet voor had. Zoals dit, hier staat nu mijn eerste blog. Hahaha en wat voor één! Sommige van jullie zullen misschien wel al afgehaakt zijn en vonden de blog misschien wat zwaar van kost. Sommige van jullie zullen hem misschien wel interessant gevonden hebben. En er zullen er zelfs wel een paar denken dat ik ze niet op een rijtje heb. En weet je dat is allemaal ok. Ik kies er bewust voor om mijn ervaringen met jullie te delen. En deze gaat toevallig over mentale gezondheidsproblemen en mijn transformatie. Op mentale gezondheidsproblemen rust nog steeds een taboe. En het wordt tijd dat we dat doorbreken. Mij vriendin zei me dat een hele hoop issues en frustraties komen door het niet uitspreken van wat je voelt. Ik ben blij dat ik het bij deze heb gedaan.
Zo en dan wordt het nu tijd om mijn laptop dicht te klappen. Naast dat ik heel erg benieuwd ben naar wat jullie in mijn volgende blog willen lezen? (drop het in de reacties) Wil ik mij ook even richten op diegene die door een moeilijke periode gaan, je bent niet alleen en je mag altijd contact met me opnemen. Dit kan geheel privé! Op mijn contact pagina vindt je mijn e-mailadres.
Een lieve groet ❤️